امروزه معنويت موضوع و محوري است كه قسمتي از سعي دست­اندركاران نظام تعليم و تربيت هر كشوري به نوعي در پرورش آن صرف مي­شود. همچنين هوش مفهومي است كه از ديرباز آدمي به­ پژوهش و تفحص در مورد ابعاد، تظاهرات، ويژگي­ها و انواع آن علاقه­مند بوده است. در اين بين، يكي از ابعاد هوش تحت عنوان «هوش معنوي» جـزو عرصه­هايي است كه تحقيقات چندان منسجم و نظام­مندي در جهت شناخت و تبيين ويژگي­ها و مؤلفه­هاي آن در حد و اندازه ساير انواع هوش صورت نپذيرفته است. از طرفي ديگر در خصوص تصميم­گيري اين سوال پيش مي آيد كه تصميم گيري چيست؟ آيا تصميم گيري، پديده عجيب و ناشناخته ايست يا آنكه كار راحت و ساده ايست؟ هنوز معلوم نيست كه چگونه، چه موقع و كجا تصميم ساخته و پرداخته مي شود. رضازاده (1391) در تحقيقي دريافت بين سبك تصميم گيري  و هوش معنوي زنان و مردان رابطه ي معني داري وجود دارد. سچوماكر (2013) نيز در مطالعه خود دريافت كه بين سبك اجتنابي و عقلايي رابطه معناداري وجود دارد در حالي كه در ديگر سبك هاي تصميم گيري اين رابطه مشاهده نگرديد. با توجه به پژوهش­هاي اندك، در خصوص هوش معنوي و سبك هاي تصميم گيري گفته شد، به چشم مي خورد كه در سازمانهاي ورزشي موضوعات مهمي براي مطالعات پژوهشي هستند. مطالعه مجموعه نوشته ها و پژوهش ها در زمينه هوش معنوي و سبك­هاي تصميم گيري مديران نشان مي دهد كه در سازمانهاي ورزشي اين مسائل بايد مورد بررسي قرار گيرد. بنابراين پژوهش حاضر به دنبال بررسي ارتباط بين هوش معنوي و سبكهاي تصميم گيري مديران عالي تربيت بدني استان كهگيلويه و بويراحمد مي باشد.